Dood met signatuur

Tureluurster/ november 13, 2019/ Schrijven en ik/ 6 commentaren

‘Kijk!’ Ze duwt me een boek onder de neus. De nieuwste hype van een schrijver met sterren, een schrijver met allure.
‘Wauw’, zeg ik. ‘Meen je het? Ga je eindelijk beginnen lezen?’
Ze lacht. ‘Ben je gek? Dat is toch niets voor mij! Zie je mij al aan een tafel zitten met zo’n leesbril op mijn neus?’ Ze klapt het boek open. ‘Kijk dan! Niet te geloven, hé? Dit is een topdag, echt waar!’ Haar neusgaten gapen van spanning, haar bleek gepoederde wangen vertonen een blosje. ‘Zie je het? Speciaal voor mij! En dat lachje van hem…’ Haar ogen worden wazig.
Lachje? Ik zie iets over het hoofd, zoveel is duidelijk, maar wat? Mijn ogen glijden over de titelpagina. Dan zie ik het. “Voor Greta”, met daaronder een handtekening. ‘Wauw’, zeg ik weer. Wat kan ik anders?
Ze is al weg, klampt een andere bekende aan. ‘Kijk!’ hoor ik haar zeggen. ‘Niet te geloven, hé?’ Van tafel naar tafel gaat ze. ‘Kijk! Kijk! Kijk!’ Ze geeft licht van pure verrukking.

Even later zie ik haar weg trippelen op haar tien centimeter hoge hakken. Daarboven een mantelpakje van Armani, een duur kapsel, nog steeds die wazige blik.
Ik zou medelijden moeten hebben met zoveel lichthoofdigheid maar ik kan alleen maar aan dat boek denken – gereduceerd tot een titelpagina met een krabbel erop, gedoemd om te vegeteren in een kast, tussen een stijf bloemstuk en een zielloze designlamp.
ZIJ zou in die kast moeten staan.
Of beter nog, in een etalage.
Misschien doe ik haar met nieuwjaar een rood lampje cadeau!

   (de handtekening op de foto is van Wolkers, maar die heeft hier – uiteraard – niets mee te maken.)

Deel dit bericht

  1. Meer dan de waarheid! Alhoewel, ik pleit ook schuldig. Niet aan het Armanipakje of het bloemstuk in de kast, maar aan de spanning rond het laten signeren van een boek door een bevriend auteur. Want geef toe, wie piept er niet stiekem naar de persoonlijke boodschap die deze auteur schreef op het titelblad? Proficiat met Cecilia ondersteboven Ingrid! Een boek van een schrijver met allure moest deze week even plaats maken voor de avonturen van Cecilia.

    1. Schuldig??? Geen sprake van! Jij koopt een boek omdat je het gaat lezen, en niet omdat je gaat zitten zwijmelen bij die signatuur. Dat is een zee van verschil!
      Enne… dank je voor het opzijschuiven van de schrijver met allure;-)

  2. GVD??? De schoonheid zit ‘m in de imperfectie…

    1. Dank je wel, Carlo, ik voel me op slag beter!

  3. Mooi maar… 🙂 Schoonheidsfoutje in de derde laatste regel.

    1. GVD!!!!!! Niet te doen! Ik besef nu ineens veel meer hoe de wereld in elkaar zit…

Laat een reactie achter bij Marc De BodtReactie annuleren