De week erop was het te zomers om ons te verschuilen in de keuken. We spraken af in het Boerenhof. Eva had gehuild, zag ik toen ze haar zonnebril afzette. ‘Is er iets gebeurd?’ vroeg ik.
… Ze knikte. ‘Ik heb daarstraks iemand van de cel vermiste personen aan de deur gehad.… Lees verder
Eva wierp een blik op de keukenklok. ‘Ik moet weg,’ zei ze. ‘Met Wannes naar het ziekenhuis. Controle.’
… ‘Da’s waar ook,’ Ik ben helemaal vergeten vragen hoe het met hem is. Sorry.’
… ‘Geen probleem. Niets gebroken. Kleine barst. Met een beetje geluk mag hij vandaag al uit de gips.’… Lees verder
Ella ging meteen in de aanval. ‘Hey mams, deze meneer stond hier aan de deur. Hij zegt dat jullie verliefd zijn, en daar heb je ons niets over verteld? Hoe durf je!’
… Er kwam een waas voor Eva’s ogen. Mist met gaten.… Lees verder
‘Hoe was het?’ vroeg Didier toen ik thuiskwam.
… ‘Confronterend,’ zei ik. ‘Volgens mij volgen die reptielen les bij elkaar. Op de details na zou haar verhaal het mijne kunnen zijn.’
… ‘Dan moet je het me niet vertellen,’ zei hij, ‘en ik zal het ook niet lezen.’… Lees verder
Intussen waren we aangekomen bij de Mariagrot. We waren er alleen. Eva ging de winkel binnen, kocht drie kaarsen. ‘Hij noemde het vrijen,’ zei ze. ‘Ons huwelijk consumeren. Achteraf bekeken was ik blij met de cognac die hij mij had opgegoten.… Lees verder