Cecilia in de brievenbus – ik Ondersteboven
Onze facteur van vroeger was, wat men noemt, een curieuzeneus. Alle enveloppen werden aan een grondige inspectie onderworpen, alle postkaarten werden gelezen. …Hij kwam daar openlijk voor uit. ‘Hebt ge soms een nieuw lief? Zoveel brieven uit Antwerpen, dat is toch niet normaal!’ of ‘Uw kennissenkring gaat veel op reis, hé madam!’ …Het was moeilijk iets verborgen te houden in die tijd. …Vaak was dat lastig, soms was het prachtig. Het allereerste exemplaar van mijn allereerste boek kwam hij persoonlijk afgeven – met een gratis handkus erbij. Zeg nu zelf… Ik voelde dan ook een lichte steek van heimwee toen de postbode me deze morgen – zonder boe of ba – een pakketje van mijn uitgever in de handen drukte. Met een norse grom erbij, want pakketjes afgeven kost tijd ‘en die hebben we altijd te kort, madam!’ …Het kon de vreugde niet dempen. …Cecilia Ondersteboven.is uit mijn hoofd (via een omweg van meer dan twee jaar) in een boek gesprongen, en dat boek is prachtig! Ik heb het niet over het verhaal, dáárover moet de lezer beslissen, maar de tekeningen, de vorm, de kleuren… simpelweg oogstrelend! Dus … maak alvast een…
Lees verder...
