03 jan
Een maand of twee gebeurde er niets. Eva ging ervan uit dat haar dreigement had geholpen. Ze herademde. De paasvakantie brak aan. Geen kattenpis voor een alleenstaande moeder, al die vakanties. Haar ouders brachten redding. Ze boekten een huisje
23 dec
De laatste week van juni zaten Didier en ik een weekje in de Auvergne. Het huisje waar we verbleven, had geen internet en nauwelijks telefoonbereik. Het uitzicht daarentegen was om bij te duizelen. Het weer was schitterend, de Auvergnats blonken
20 dec
Het was dan ook een schok toen Eva een week later twee kaartjes in haar brievenbus vond. Op nummer één De kus van Klimt, met achterop: Evaatje, laat maar weten wanneer je glas leeg genoeg is om door mij te laten bijvullen. Enrico. Op nummer twee
17 dec
‘Je had geen zin in meer verhaal?’ Didier klonk stomverbaasd toen ik het hem vertelde. ‘Gaat het wel goed met jou?’ … ‘Nee,’ zei ik. ‘Eva doet me te veel aan vroeger denken. Ik ben bang dat er een affaire Keldermans volgt.’ … Er
16 dec
Het is zondag 15 december. De lucht is dweilgrijs, de straat is uitgestorven. … ‘Naar de Kerstmarkt?’ vraagt Didier. … ‘Winterfeesten,’ zeg ik. ‘Het woord Kerst was niet inclusief genoeg.’ …
14 dec
Het was Eva’s dochter die haar had gezegd dat ze meer moest buitenkomen. ‘Ma, alstublieft, doe eens iets leuks. Koop kleren, ga dansen, zoek een nieuwe man. Je humeur is om op te schieten, en je ziet eruit als een plant die geen water krijgt.’
10 dec
Didier fronste tot achter zijn oren toen ik hem vertelde over mijn ontmoeting met Eva. ‘Ooit werk je jezelf in de nesten, lief. Wat als die vent agressief was geworden?’ … ‘Waarom dan? Ik deed toch niks?’ … ‘Sommige mensen worden ook
06 dec
Haar huis was even popperig als het mijne, maar veel soberder. Somberder ook. Wit en beige, daar wordt een mens niet vrolijk van! Op de keukentafel stond een indrukwekkende blokken-constructie. ‘Kinderen?’ vroeg ik. … ‘Twee. Een dochter