20 mei
‘Word dan maar lijk.’ … Die woorden wilde ik negeren, vergeten, schrappen. Zelf zeg ik ook totaal foute dingen als ik boos word – hoewel ik verduiveld goed weet dat die erin hakken en zelden vergeten worden. … Dat hij zo onverzettelijk was als
17 mei
Het was een venijnige tornado. Het soort dat je niet ziet aankomen voor je er middenin zit. Je kan er dus ook niet voor op de vlucht gaan. … ‘Dit is het niet, hé?’ Ik toonde hem de print van mijn eerste poging. … ‘Nogal saai,’ zei hij. …
13 mei
De rest van de dag lukte het prima om beschaafd te zijn. We aten (heel lekker) in een spotgoedkoop restaurant voor motorrijders, bezochten Dinant, waren net op tijd thuis om onze fietsen van stal te halen voor het optreden van Lise Bradt, mijn
10 mei
Ben je geen ruzie aan het verteren, en doet de zon haar best, dan zijn Dardennen echt wel prachtig. De dorpen zijn er niet aan elkaar gebreid met een lint van lelijke winkels en huizen. De natuur is er niet bezaaid met industrial en commercial
06 mei
Het leek of de weergoden op ónze dooi hadden gewacht om de natuur ook te laten ontdooien. De volgende morgen was de lucht stralend blauw, en gaf de zon voorwaar warmte. Boswandeltijd! Na het ontbijt pakten we onze koffers en gingen we afrekenen.
03 mei
Alleen met mezelf … Die vier onnozele woorden tolden rond onder mijn schedel, namen alle plaats in. Tegelijkertijd verkrampte mijn maag tot een keiharde bal. Ik liet me op bed zakken, sloot mijn ogen, viel als een blok in slaap. … Toen ik een
29 apr
Een eind? Aan ons? Het was slikken. Ik nam een slok koffie, liet me even wegzakken in het gemompel rondom. ‘Oké,’ zei ik toen. Mijn woorden kwamen terecht in de leegte. Hij was al weg. … Ik rechtte mijn schouders, liep de eetzaal uit alsof ik de
26 apr
Hij viel slecht, die neerwaartse spiraal, want de dag erop vertrokken we voor drie dagen naar Auberge d’ Alle in Dardennen, het hotelletje dat zoveel problemen had opgeleverd bij de boeking, en waarvan we nog niet wisten of het een aanrader zou