17 apr
Het duurde vier maanden voor ik het meisje (dat ik intussen MIJN meisje noemde) terugzag. Zonder Farnaz zou ik al lang de moed hebben opgegeven, maar zij zweepte me voort. Zoals ze had voorspeld, vond ik Narges op een markt. Ze stond, samen met
10 apr
Iradj at zijn tiramisu met zichtbaar genoegen, maar er zat tristesse in zijn ogen. ‘Is het lastig om over haar te praten,’ vroeg ik. … Hij dacht er even over na. ‘Niet speciaal,’ zei hij toen. ‘Het is lastig om te praten over mijn
03 apr
‘De volgende poëzieavond arriveerde ik als eerste en ging ik als laatste naar huis,’ vervolgde Iradj na een stevige trek aan zijn sigaret. ‘De week erna eveneens. Verloren moeite! De derde week raapte ik al mijn moed bij elkaar, en maakte ik in
27 mrt
Corona kreeg geen kuren, Iradj en ik evenmin. Twee weken na de bedevaart met mijn ma zaten hij en ik op het terrasje van De ware Jacob. ‘Hier sprak ik ook af voor mijn eerste verhaal,’ zei ik. ‘Met een puber. Naomi. Hoe heette jouw meisje?’
20 mrt
De volgende dag kwam mijn ma op bezoek. Ze wilde komen beewegen in Oostakker-Lourdes, liefst samen met mij. Ik wachtte haar op bij de bushalte, nam haar mee naar huis voor de lunch. Normaal gezien zorgde ik ervoor dat het altijd spic en span lag
13 mrt
Terwijl ik mijn uiterste best deed om mijn pikante lamsgehakt soldaat te maken (de porties in Urfa zijn onwaarschijnlijk groot) vertelde Iradj me over zijn broer Aman die gesneuveld was in een van die (grens)oorlogen. Het was zijn eerste grote
06 mrt
Eerst was ik van plan te tricheren, vals te spelen. Ik had mijn lezers vrouwenverhalen beloofd, gesprokkeld in coronatijd. Iradj’ verhaal startte voor mij in 2006, voor hem in 1985. Bovendien was hij een man. Onbruikbaar! Ik zou zijn droomvrouw
28 feb
2021 zette in als een slechte film: saai en troosteloos. De coronamaatregelen bleven van kracht, blauwe mondmaskers overheersten het straatbeeld, wilde je cultuur snuiven, dan moest je een tijdslot boeken. Alle spontaneïteit was foetsie. …