06 jul
Ooit de film gezien Being John Malkovich? Huilen van het lachen deed ik toen John Cussack zijn entree maakte op etage 7 ½ van het bedrijf Lestercorp. Mensen die ons zagen rondscharrelen in ons busje lachten allicht even hard. … Die avond bleef
05 jul
Achter mij gilde iemand. ‘Mais non, Nanette, mais non!’ De druk op mijn schouder verdween. … Nog voor ik kon vragen wat er was gebeurd, stond de eigenares van de zaak aan onze tafel met twee verse karafjes wijn. Tegen de shock. Ze zag de
04 jul
Hier in Vlaanderen zijn er ontzettend veel lelijke dorpen. Het (voor mij) meest troosteloze gat is Merchtem. Behalve de heel nabije omgeving (lees: het terrein zelf) van de Passerel is er daar (voor mij) niets dat zelfs maar de vermelding ‘te
03 jul
Het maakte ons niet veel uit op welke camping we terecht kwamen (als alle slagbomen nog niet onherroepelijk dicht waren!). Soms was het douchewater koud, soms warm, hoe dan ook altijd met een doseerknop (30 seconden water per keer), de een had
01 jul
‘Misschien dat we toch…’ begon mijn lief, nadat we ons tafeltje en stoeltjes hadden uitgeklapt. ‘Nog een nacht als voorgaande, ik weet niet…’ … ‘Momentje.’ Ik nam er You tube bij, zocht het daktent-filmpje op. We kregen dezelfde mevrouw te zien
30 jun
We hadden ogen te kort onderweg. Wat een kustlijn! Wat een prachtige wolkenlucht! … Ja, ik weet het… velen kicken op ‘eindeloos blauw’. Ik deel die kick niet. Geef mij maar blauw, versierd met grote toefen slagroom. Dat geeft (mij) veel meer
29 jun
De koffie vertikte het om wonderen te doen. Ik zette mijn zonnebril op, een grote, waar de helft van mijn gezicht achter schuil ging. … Er viel een schaduw over ons tafeltje. ‘Goeiemorgen, luitjes. En smakelijk.’ Een rijzige Nederlander van
28 jun
Ik ben een ‘krak’ in dingen-buitensluiten, een opwaarderend synoniem voor vergeten. Het gaat vanzelf. Van zodra iets niet meer zichtbaar is, verdwijnt het. … Uit het oog, uit het hoofd, zoiets. … Zelf ben ik geneigd om dat als een