21 feb
Bij het afruimen van de tafel merkten we dat ze de drie foto’s onder de placemat had geschoven. Het deed een alarm bij mij afgaan. … ‘Laat los,’ zei mijn lief. ‘Wat ze ook van plan is, het is goed overdacht, en jij moet daar niets aan
14 feb
‘Fons stierf in 99,’ zei ze. ‘Hartaanval, een week nadat hij op prepensioen was. We waren gaan wandelen, rustten even op een bankje, en toen zakte hij in elkaar. Gedaan! Toen had het voor mij ook mogen stoppen, maar ja …’ Ze stond op, drentelde
07 feb
Net toen ik mijn hand uitstak, trok Maria het zakje terug. ‘Wacht efkes, ik moet u eerst nog iets anders laten zien.’ Ze grabbelde in haar handtas, haalde er drie foto’s uit. ‘Kijk hier eens naar. Kent ge ze?’ … Ik nam de eerste foto
06 feb
Er wordt wat afgereisd in mijn kennissenkring. De lente proeven in Fuerteventura, naar Machu Picchu in Peru, tussendoor even gaan skiën in Zwitserland, en daarna de zomervakantie voorbereiden. Bij voorkeur een all-in, diep in het zuiden. In zo’
31 jan
De dag voor Kerstmis werden mijn lief en ik wakker gebeld om iets voor halfacht. Geen aarzelend ochtendbelletje, maar een doordringend gekrijs. Minutenlang. Ik schoot in mijn peignoir en denderde de trap af. Het was Maria. Bleek als Pietje De
24 jan
Maria’s tong wilde niet meer mee. Haar woorden kleefden aan elkaar als gesmolten zuurtjes, en wat ze nog verstaanbaar kon uitbrengen, miste alle logica. ‘Ik bel een taxi,’ zei ik. … ‘Ikbe noniek laar.’ … ‘Andere keer. Je bent zo zat
17 jan
Maria schonk zichzelf nog eens bij – iets matiger dan de vorige keren. ‘Op Fons en op uw ma!’ … ‘Mijn ma? Wat heeft die ermee te maken?’ … ‘Dat hoort ge nog wel. Alles op zijn tijd, kind! Eerst de bakker en zijn vrouw. Dat vrouwmens
10 jan
Maria zakte weg in gemijmer. ‘Fons,’ zei ze uiteindelijk, ‘hij leerde me vrijen, hij leerde me blij zijn, hij leerde me luisteren naar klassieke muziek, en hij leerde me drinken. Grand Marnier in de winter, gin-tonic in de zomer. Het minste wat