Krijg vooral geen compassie met mij. Nergens voor nodig. Naast mijn mankementjes heb ik ook een paar kwaliteiten. Ik heb nooit katers, bezit een meer dan gemiddeld doorzettingsvermogen, en – het allerbeste –ik ben de trotse bezitster van een zelfregulerend hoofd.… Lees verder
Zoals ik al schreef… de rest hoorde ik niet meer, want op dat moment schoof mijn lief de zijdeur dicht en begon zich uit te kleden. Op ‘zijn liefs’: hier een schoen, daar een trui, nog ergens anders een paar sokken…
… Mijn hoofd dat al zoveel moeite had moeten doen om te accepteren dat de slaapkamer gekrompen was tot een bed sloeg op tilt.… Lees verder
Ik stond blijkbaar vooraan toen de mankementjes uitgedeeld werden, want naast een autistisch stel hersenen kreeg ik ook een ‘astigmatisme tegen de regel’ en nachtblindheid cadeau. Overdag is mijn veraf-zicht onscherp, (ook met lenzen of bril), en ’s avonds zoek ik mijn weg min of meer op de tast.… Lees verder
Tegen een uur of zes reden we de slagbomen door van Le Mesnil, onze eerste camping. Ik was – om het vriendelijk uit te drukken – behoorlijk sceptisch. Het was van de vorige eeuw geleden dat ik nog op een camping was geweest, een spuuglelijk overbevolkt terrein in de Ardèche, met toiletten waar zelfs holbewoners van zouden gruwelen, en met een afwashok dat wemelde van de spinnen.… Lees verder
Mijn lief wilde al jaren naar Bretagne, en hoewel we minstens tien keer koers hadden gezet naar ginder waren we er nooit gearriveerd. Er was onderweg zoveel moois te zien, zo veel dat ons noopte te blijven hangen dat we in de ons toebedeelde tijd nooit verder raakten dan halfweg Normandië.… Lees verder