Pennenlikkers versus ballenschoppers

Tureluurster/ december 12, 2019/ Geen categorie/ 4 commentaren

Ongeveer de helft van de tijd gaat mijn hoofd zijn eigen weg, los van mijn lijf. Niet iedereen is daar gelukkig mee.
’Wat is dat toch met jou? Waar vlucht je voor? Leef eens in het NU!’
’Komt door mijn werk’, zeg ik dan.
Of mijn uitleg klopt, betwijfel ik. Mijn hoofd deserteert al van bij mijn geboorte. ‘Binnen’ is het gewoon mooier en leuker dan ‘buiten’. Punt.

Het resultaat van dat pendelen is dat mijn werelden in elkaar gaan overvloeien. Vaak weet ik niet precies wat écht is, wat gedroomd, wat verzonnen. Doorgaans ben ik daar niet rouwig om.
Zo meende ik me onlangs te herinneren dat de politieke partijen – die het hier in België nóóit en nérgens over eens zijn – met eenparigheid van stemmen(!!!) hadden besloten dat het minimum loon van buitenlandse voetballers moest stijgen van 80.000 naar 400.000 euro.
Te gek om los te lopen, dat kon niet anders dan verzonnen zijn – al begreep ik niet goed waarom ik zoiets deed. Voetballers die in hun eentje meer verdienen dan 60 doorsnee Vlaamse schrijvers samen, dat verzint een normaal mens niet.

Helaas… het was geen verzinsel, geen fictie, geen slechte droom. Vandaag stond het weer in de krant.
Ik kan er maar één conclusie uittrekken: het cultuurbudget wordt naar beneden gehaald om ballenschoppers meer champagne te kunnen laten drinken.
Een mens zou voor minder zijn hoofd naar de wolken sturen!

Deel dit bericht

  1. Wat een vreemde wereld waarin we ons vertoeven. Laten we eens een culturele staking invoeren: geen muziek meer uit de radio, geen nieuws of films meer op tv, geen cola meer uit een designflesje, geen gebogen romaanse ramen in de winkelramen, geen theater, geen opera, geen logo’s op t-shirts, geen huizen of sofa’s, geen pepermolen, geen sierlijke S op het zoutvat, geen borden met gekartelde randen, geen sierlijk afgeronde deurknoppen, geen spruiten op je bord (ja ook dat is cultuur), geen mat om je (design) schoenen aan af te vegen, geen riem (waaronder je het hart kan steken), geen grapje om te lachten, geen bal om op te schoppen, geen champagnefles om te ontkurken, geen … (moet ik nog verder gaan?)

    1. Nee, Carlo… ik zie het helemaal voor mij: de perfecte HEL!

      1. … de perfecte HEL … waar onze bestuurders af en toe (maar met regelmaat) eens stage mogen lopen.

        1. Helemaal mee eens!

Laat een reactie achter bij CARLO RATHEReactie annuleren